Geallieerde soldaten waren na de bevrijding erg populair bij de Nederlandse meisjes. Je kon er leuk mee dansen, lachen en zo nog wat meer.... Zo populair en leuk dat er duizenden 'bevrijdingskinderen' zijn geboren uit die relaties. Die kinderen hadden het niet makkelijk. De een kwam in een weeshuis, de ander kreeg de schuld van moeder's verdriet. Soms werden ze met de nek aangekeken en altijd bleef de onzekerheid over de biologische vader.

Ook de moeders kregen het meestal zwaar te verduren. Geboren in de jaren 20 kregen ze eerst met de crisis van de jaren 30 te maken, daar kwam dan nog een oorlog overheen en als het eindelijk feest is komen ze met een ongewenst kind onderaan de samenleving te staan. Sommigen hielden er een levenslang trauma aan over, anderen maakten er maar het beste van. In de galerij Kuukse Minse het aangrijpende verhaal van Miep Herms-Ebben, een vrouw met uiteindelijk twee liefdes.

Miep Herms-Ebben, met dank aan Hans Herms (zoon)

'Dat wordt de mijne'

Miep werkte in 1944 als eerste huishoudster bij dokter Berger. De huisarts had naast Miep nog drie meiden en een knecht in dienst. Op een dag in september kwamen een aantal Canadezen kennis maken. 'Maak geen flauwekul, gewoon een hand geven en dan verder', luidde de opdracht van dokter Berger. Maar de meiden waren opgewonden, er zaten knappe jongens tussen. 'Ik zie hem nog zo mijn leven binnenstappen, Jimmy Welsch. Hij gaf iedereen een hand en ik kreeg ook nog een pakkerd' aldus Miep.

Toen viel de liefde over ons heen

Onafscheidelijk werden ze. Iedere avond zagen ze elkaar. Tot Jimmy, vlak voor de Kerst, voor een paar weken naar België moest om te revalideren van een longontsteking. Maar met Driekoningen was hij terug. Miep kwam uit de kerk en daar stond hij. Toen wist ze het zeker, hij zal altijd naar me terugkomen. Begin februari merkte de dokter iets aan Miep. Hij onderzocht haar en ja, ze was zwanger. Jimmy werd 's avonds op de hoogte gebracht door dokter Berger. Wat nu? Trouwen dus. Maar dat feest kon niet doorgaan, hij was protestant en zij katholiek. Eind april vertrok zijn regiment naar Duitsland. Het afscheid viel hem zwaar. 'Ze hebben Jimmy van me moeten afscheuren'. Ter hoogte van het Heilig Hartbeeld in de Grotestraat stapte Jimmy uit de kolonne. Hij draaide zich om en zwaaide. Daarna zou het vijftig jaar duren voordat ik hem weer zou zien.

Boetedoening

Zoals met de meeste gevallen vrouwen was het daarna niet makkelijk voor Miep. Ongetrouwd zwanger, een schande! Ze moest Cuijk uit. Via Bladel kwam ze in de vroedvrouwenschool in Heerlen. Daar kreeg ze hulp, maar de nadruk lag wel op haar 'fout'. Zelfs een week voor ze beviel moest ze van de nonnen op haar knieën de vloer schrobben met een borstel. Het kind waarvan ze beviel werd ter adoptie aangeboden aan een echtpaar uit Tilburg. Toen die onaangekondigd op visite kwamen is Miep zo te keer gegaan dat ze haar dochter Willy mocht houden.

50 brieven

Uiteindelijk kwam Miep weer in Cuijk, bij haar ouders. Ze kon weer aan de slag als huishoudster bij dokter Berger. Van Jimmy hoorde ze niets meer. Via kennissen van haar ouders kwam ze in contact met Ben Herms. Op aandringen van haar moeder is ze met hem getrouwd: 'Trouw nou toch, hij zal een goede man voor je zijn en een zorgzame vader voor je kind'. Ze kreeg gelijk, we hebben een rijk leven gehad. Met Ben kreeg ze nog vier kinderen, twee jongens en twee meisjes. De dag na het wettelijk huwelijk liep ze toevallig de postbode tegen het lijf. 'Dat komt goed uit, ik heb een brief voor jou'. 'Voor mij? ik krijg nooit post'. 'Maar meid', zei de postbode, 'dit is misschien al de vijftigste, allemaal luchtpost uit Canada'!

Een streep door het hart

's Avonds heeft dokter Berger de brief vertaald. Jimmy had alles klaarstaan. Hij zou zelfs naar Nederland komen om het huwelijk te regelen. Dokter Berger, die ook een traantje moest wegpinken, beloofde met haar moeder te gaan praten. Zonder resultaat. Moeder, die ook alle brieven had verbrand, stond erop dat ze bij Ben bleef. Dokter Berger liet Jimmy weten dat zijn reis geannuleerd moest worden. Ze heeft er nooit meer met haar moeder over gesproken. Met Ben kon ze gelukkig alles bespreken, hun relatie werd een feest. Maar hij wist dat er een streep liep door het midden van haar hart. Een kant was van hem, een kant was van Jimmy.

'Meisje, wat had ik graag mijn leven met jou gedeeld'

In de jaren '80 zag Willy haar vader voor het eerst. Op uitnodiging van een Canadese televisieshow. Miep moest nog even wachten. In 1994 stond Henny Huisman plots voor haar deur, met Jimmy! Tien dagen is hij bij haar gebleven, daarna bleef het contact levendig; bellen, brieven en cadeaux bij de verjaardagen. 'I come back to Holland', bleef Jimmy herhalen. Met Jimmy trouwen? Nee, ik heb Ben beloofd nooit een andere man te nemen. Hij is al negen jaar dood maar zijn jas en das hangen nog altijd aan de kapstok.

Rozen

De dag na Jimmy's vertrek ben ik naar het graf van dokter Berger gegaan. Ik heb rozen gelegd op zijn graf, hij heeft altijd geweten van die streep in mijn hart.

"Dokter', zo heb ik hem verteld aan zijn graf, 'mijn laatste levenswens is vervuld. Ik wilde Jimmy nog een keer terugzien. Dat is gelukt. We hebben elkaar alles uitgelegd. De kloof in mijn hart is nu dicht en ik kan vrede hebben met de loop van mijn leven'.

 Vrijheid en vrede, kan het mooier?

Invasie en bevrijdingsfoto's september 1944
Deze foto's zijn geschonken door de familie Harrie Mulders-Jo van Lindert.