Het Land van Cuijk en de strijd met Gelre

Het Land van Cuijk lag al sinds het begin van de strijd tussen Brabant en Gelre, in de 12e eeuw, tussen de beide grootmachten in. Beide machten probeerden stukken grond aan hun territorium toe te voegen en om beurten had men succes. De heren van Kuyc mengden zich in de oorlog in de 14e eeuw.

Het Land van Cuijk als speelbal tussen Brabant en Gelre

De hertogen van Gelre hadden een bijzondere interesse voor de stad Grave, aangezien deze op een strategische plek aan de Maas lag. Door deze hertogen werd het verschuiven van de centrale macht in het Land van Cuijk van de oude zetel Cuijk naar Grave bespoedigd. Hertog Arnoud van Gelre was redelijk geliefd in het Land van Cuijk, maar niet aan zijn eigen hof. Zijn vrouw Catharina en zijn zoon Adolf spanden samen tegen hem en Arnoud werd in 1465 door zijn zoon gevangen gezet. Arnoud zat zes jaar gevangen in kasteel Buren tot hij in 1470 werd vrijgelaten door het sterke aandringen van Karel de Stoute, hertog van Brabant. Vervolgens werd Adolf zelf gevangen gezet in Vlaanderen. Arnoud onterfde zijn zoon, nadat deze hem van de heerschappij wilde beroven. Hij verpandde al zijn bezit aan de hertog van Brabant, Karel de Stoute van Bourgondië. Deze hertog overleed kort daarop en zijn dochter Maria en haar echtgenoot Maximiliaan van Oostenrijk werden echter niet als rechtmatige heersers erkend. De strijd begon.

thuiskomst

De vesting Grave werd in 1478 enkele maanden belegerd door een leger uit Brabant. De aanvoer van levensmiddelen viel hierdoor stil waardoor de magistraat werd gedwongen de poorten te openen en Maria en Maximiliaan te accepteren. Enkele maanden later namen de Geldersen de stad weer in. In 1479/ 80 werd Grave ingenomen door Maximiliaan die een bezettingsmacht achterliet. Zowel Grave en het Land van Cuijk werden bij Brabant gevoegd.

gesprekvande dag

Referentie:

  • R vd. Brand, H. Douma: Land van Cuijk 33 dorpen en één stad (2002).