Analoog erfgoed in een digitale wereld
In april 2016 bracht ik een bezoek aan mijn kinderen in Utrecht. Lopende door de stad hoorde ik plotseling 'Purple Rain' en '1999', twee nummers van de net overleden Prince. Niet van een straatmuzikant of als hinderlijke muzak uit een winkel, nee, gespeeld door het carillon van de Dom. Hemelse klanken, alsof Prince een laatste groet bracht aan de achtergeblevenen. Publiek bleef als aan de grond genageld staan, respectvol en ontroerd. Een indrukwekkend In memoriam door het oudste muzikale massamedium in de lage landen, de beiaard. Al in de zeventiende eeuw schreven buitenlandse reizigers over het klokkengelui in de Nederlandse steden.
De beiaardcultuur in Belgïe wordt tegenwoordig door de UNESCO erkend als voorbeeldpraktijk voor de omgang met immaterieel cultureel erfgoed. Intussen komt de beiaardcultuur ook voor op de Nederlandse lijst van immaterieel cultureel erfgoed. Ook Cuijk heeft dit belangrijke erfgoed in huis, het carillon in de zuidertoren van de St Martinuskerk.
Extra's - Immaterieel Cultureel Erfgoed – Torenmuziek Cuijk
[audio m4a="http://cuijksarchief.nl/sites/default/files/uploads/2018/06/Queen.m4a"][/audio]
